Στην προσπάθεια ικανοποιητικής απάντησης σε αιτήματα των Βρετανών, ώστε το δημοψήφισμα που θα διεξαχθεί να λέει «ναι» στην παραμονή της χώρας στην ΕΕ, κάτι που όλα τα κράτη μέλη επιθυμούν, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έλαβαν αποφάσεις που δρομολογούν σοβαρές αλλαγές στην ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων.
Οι αλλαγές αυτές, κυρίως, αποθαρρύνουν πολίτες από ένα κράτος μέλος να αναζητήσουν εργασία, στο Ηνωμένο Βασίλειο, αφού για διάστημα 7 χρόνων θα στερούνται, αρχικά, πλήρως και στη συνέχεια με περιορισμούς, τις κοινωνικές παροχές, που δικαιούνται οι πολίτες της χώρας αυτής.
Είναι άξιο προσοχής, οι ρυθμίσεις για το Ηνωμένο Βασίλειο γενικεύονται και ισχύουν για κάθε κράτος μέλος που θα το ζητήσει, αφού προηγηθεί σχετική διαδικασία έγκρισης.
Έτσι, οι νεοεισερχόμενοι π.χ. Έλληνες πολίτες ή πολίτες άλλων κρατών μελών στην αγορά εργασία του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά και όποιου άλλου κράτους μέλους, αργότερα το ζητήσει, θα πρέπει να γνωρίζουν, πως δε θα έχουν πρόσβαση στις κοινωνικές παροχές.
Θα ισχύει περιορισμός, ο οποίος, θα πρέπει να είναι κλιμακωτός, ξεκινώντας από τον πλήρη αποκλεισμό και αυξάνοντας σταδιακά την πρόσβαση στις παροχές αυτές ώστε να λαμβάνεται υπόψη η αυξανόμενη σύνδεση του εργαζομένου με την αγορά εργασίας του κράτους μέλους υποδοχής.
Η άδεια στο Ηνωμένο Βασίλειο για σχετικές ρυθμίσεις, και η οποία, μετά από σχετική διαδικασία μπορεί να δοθεί σε άλλα κράτη μέλη, που θα το ζητήσουν, θα έχει περιορισμένη διάρκεια και θα εφαρμόζεται σε νεοαφιχθέντες εργαζομένους για διάστημα 7 ετών.
Σύμφωνα με τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το δικαίωμα της ελεύθερη κυκλοφορίας των εργαζομένων κατά το άρθρο 45 ΣΛΕΕ, το οποίο συνεπάγεται την κατάργηση κάθε διάκρισης λόγω ιθαγένειας όσον αφορά την απασχόληση, την αμοιβή και τους άλλους όρους εργασίας και απασχόλησης, το δικαίωμα αυτό, μπορεί να υπόκειται σε περιορισμούς για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας.
Επιπλέον, αν υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, η ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων μπορεί να περιοριστεί με μέτρα ανάλογα προς τον επιδιωκόμενο θεμιτό σκοπό.
Τα κράτη μέλη, επισημαίνεται στα Συμπεράσματα, έχουν το δικαίωμα να ορίζουν τις θεμελιώδεις αρχές των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισής τους και διαθέτουν ευρύ περιθώριο διακριτικής ευχέρειας όσον αφορά την εκπόνηση και την εφαρμογή της κοινωνικής τους πολιτικής και πολιτικής απασχόλησης, καθώς και για τον καθορισμό των προϋποθέσεων για την πρόσβαση στις παροχές κοινωνικής πρόνοιας.
ΦΩΤΟ: visitlondon.com
Σχολιάστε