Άραγε βρισκόμαστε ενώπιον ενός «μικρού διπλωματικού σκανδάλου», ή μήπως σε απρόβλεπτες εξελίξεις για τις οποίες δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί σαφής ευρωπαϊκή πολιτική με τις εξελίξεις για το δρόμο του μεταξιού;

Από τους 28 πρέσβεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πεκίνο, οι 27 (πλην Ουγγαρίας), έχουν υπογράψει εσωτερική αναφορά με την οποία επικρίνουν το Νέο Δρόμο του Μεταξιού, ως «ΜΗ διαφανή απειλή στο ελεύθερο εμπόριο. Με αυτήν αμφισβητούν ως «ΜΗ δίκαιο» τον κινεζικό ανταγωνισμό.

Ο Δρόμος του Μεταξιού δημιουργήθηκε στην διάρκεια της δυναστείας Χαν, γύρω στα 130 π.Χ. Διέσχιζε τότε από την άλλοτε κινεζική πρωτεύουσα Ξιάν το σημερινό Ιράκ και Ιράν, την έρημο της Συρίας ως την ελληνο-ρωμαϊκή Αντιόχεια, μεταφέροντας ζωοτροφές , σιτάρι και ιατρικά είδη.

Στα 2013, ο πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping ανακοίνωσε πως ο «Δρόμος του Μεταξιού» θα ξαναδημιουργηθεί μέσω της πρωτοβουλίας «Δρόμου Ζώνης», (BRI), ενός εξαιρετικά φιλόδοξου κατασκευαστικού προγράμματος που θα κοστίσει πλέον του ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων.

(Αεροφωτογραφία σταθμού τρένων στο Chongqing, της νοτιοδυτικής Κίνας, απ΄ όπου χρειάζονται δύο εβδομάδες σιδηροδρομικό ταξίδι ως το Duisburg της Γερμανίας-μισός χρόνος απ΄ όσο με πλοίο)

Ως τώρα 68 χώρες έχουν υπογράψει συμμετοχή για την συνένωση του 65% του παγκόσμιου πληθυσμού -της Κίνας- με το 35% του υπόλοιπου κόσμου.

Εάν οι γέφυρες, οι αγωγοί και οι σιδηροδρομικές γραμμές αποτελούν τα συστατικά του σύγχρονου κόσμου τότε η καρδιά της Κίνας χτυπά στο κέντρο της Γης.

Από το 2013, η Κίνα, έχει δανείσει τις υπό ανάπτυξη χώρες 40 δισεκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε το Brookings Institution. Εκεί επισημαίνονται οι «ανησυχίες» αναλυτών, επειδή οι χρηματοδοτήσεις έχουν γίνει «χωρίς τους όρους που εξασφαλίζουν τα δάνεια από την Παγκόσμια Τράπεζα και συνιστούν προστασία για το περιβάλλον και τους ανθρώπους που ξεσπιτώνονται για την δημιουργία μεγάλων έργων υποδομής».

Την αναφορά αναμετέδωσε και η γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt», ενώ Ευρωπαίοι διπλωμάτες στις Βρυξέλες επιβεβαίωσαν «την υπαρκτή απειλή».

Για να σχολιάσουν παρατηρητές στην «Asia Times», πως «οι Ευρωκράτες των Βρυξελών ουδέποτε διευκρίνισαν ποια ακριβώς είναι η πολιτική τους απέναντι στην Ρωσία και την Κίνα».

Εσωτερική αναφορά στις Βρυξέλες, υποστηρίζει πως η Κίνα, μέσω του Νέου Δρόμου του Μεταξιού ή της πρωτοβουλίας Ζώνη και Δρόμος

«προωθεί εσωτερικούς πολιτικούς στόχους όπως μείωση της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας και τη δημιουργία νέων εξαγωγικών αγορών και εγγυημένη πρόσβαση σε νέες πλουτοπαραγωγικές πηγές».

Άλλωστε δημιουργείται αυτοκινητόδρομος ταχείας διέλευσης δυτικής Ευρώπης – δυτικής Κίνας που θα διασχίζει τις Βαλτικές χώρες και την Ρωσία ως τα λιμάνια της κινεζικής Κίτρινης Θάλασσας

Τα δύο βόρια ευρωπαϊκά λιμάνια του Αμβούργου και του Ρότερνταμ αποτελούν τους τερματικούς σταθμούς για το Νέο δρόμο του Μεταξιού. Αλλά και η Μαδρίτη ενδιαφέρεται να συμπεριληφθεί ως δυτικότερος σταθμός της σιδηροδρομικής υπερταχείας.

Η Γαλλία συνηγορεί

Η περίπτωση της Γαλλίας, θεωρείται σημαντική. Ο πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν σε γεωπολιτική επιθετική ενέργεια δημοσίων σχέσεων για να πρωτοστατήσει στην ευρωπαϊκή πολιτική, είχε υπερθεματίσει στην κατασκευή του δρόμου BRI όταν είχε επισκεφθεί το Πεκίνο, στις αρχές του χρόνου.

Όταν είχε επισκεφθεί το παλάτι Daming στο Ξιάν, την γενέτειρα του αρχαίου Δρόμου του Μεταξιού, ο πρόεδρος  Μακρόν είχε δηλώσει πως

«αυτοί οι νέοι δρόμοι δεν σημαίνουν νέα ηγεμονία».

Με τον τρόπο αυτό ο Γάλλος πρόεδρος προωθεί νέα φάση στις σχέσεις Ευρώπης –Κίνας παρά τις αντιδράσεις ορισμένων Ευρωπαίων γραφειοκρατών, στην προώθηση του κινεζικού εξωτερικού εμπορίου.

Επειδή ο νέος δρόμος BRI, για το Πεκίνο δεν είναι απλώς γεωπολιτικός, αλλά προωθεί γεω-οικονομικές πολιτικές συμπεριλαμβανόμενων νέων παγκόσμιων σταθερών και νέας νόρμας ακριβώς αντίθετες με εκείνες που προωθούσαν ως τώρα οι Βρυξέλλες.